Óhappabloggið

Það virðist vera orðið svalt að tala með þeim hætti að skipta út sem flestum sérhljóðum og mögulegt er fyrir sérhljóðan "Ö".
Önnig, ör öm að ræða E-hlöðvarp, en þá ör þeim sjörhljoðöm söm ökki ör önnt að skipta út förir bökstafinn "Ö" skipt út förir bökstafinn "E" öða "eh".
Ökkeh vet jög hvört þötteh möneh fösta rætör í vörreh töngu, enda föller þötta öm sjölft seg í öfterförendeh dæmeh:

Nonni: "Jö! Mönneh, melörinn þinn! Kasegerö maðör!?"
Manni: "Neh! Nönneh!? Bleesaðörh köllin! Jög sögeh bara allt í fínöh, en þú?"
Nonni: "Jög var aþ spáh, hvöð fennst þjör öm Pömelöh Öndersöhn?"
Manni: "Pömelöh hverja?"
Nonni: "Pamelu Anderson Maðörh!!"
Manni: "Jáááöáh! Höhöhö! Hún erh flööött maðöhr!"
Nonni: "Flöött!? Örtað grínöst eðöh? Hún ör með stærstöh bombörh söm jög hef sjöðh!"
Manni: "Nei, ekköh Flöt heldör Flott!!"
Nonni: "Jáh! Höhöhö!"
Manni: "Heyrðu, veistu... Ég held að það sé ekkert að ganga að tala svona... Eigum við ekki bara að hætta þessu?"
Nonni: "Jú, maður... Förum aftur heim á Siglufjörð..."

Óhugnarlegt þykir mér hvað þessu fer að svipa til Dönsku þegar þetta er á prenti... Þið sem að eigið hlut að máli, hættið þessu í hvelli áður en við missum sjálfstæðið á ný! o_O

---