Enn einn arkítektinn á saurlistann minn...
19/12/05 20:42
Eftirfarandi orð heyrði ég í vöruskemmu Samskipa í
dag er ég var þar staddur að sækja vörur:
"Eftir tvo daga sól svo hátt á lofti að enginn tími til að vera þunglyndur lengur...
"
-Hann neyðist þá víst til þess að vera hamingjusamur, greyið. :-/
Annars var allt á afturfótunum úti í vinnu í dag. Vinnufélagi minn rak hvíldarstól harkalega aftan í annan stól er hann var að færa hann til með þeim afleiðingum að það kom ljótt gat aftan á stólinn sem ekki er hægt að laga... Þar fór tæpur fimmtíuþúsund kall fyrir lítið. Skömmu seinna fór út Chesterfield sófasett í nýja bryggjuhverfið við Höfðann. Fínasta fínt, 395.000 kr. staðgreitt, en aðkoman!!! o_O
Ég hef alltaf haldið að hús yrðu rýmri með tímanum. Hingað til hafa martraðirnar alltaf verið að fara með stór húsgögn í fornar byggingar, en þetta hús var splunkunýtt og reyndar enn í byggingu að hluta. Þurftum við að dröslast með sófasettið inn um bílskúr sem þakin var alls konar braki, sagarblöðum og öðru byggingatengdu efni. svo kom 35 cm hár "þröskuldur" og vinkilbeygja upp þröngan hringstiga (!). Stólarnir tveir rétt komust upp hringstigann.... En obb... Þá var þriggja sæta sófinn eftir! Ég er snillingur í Tetris, en það var samt sama hvernig við snerum honum, hvort við tækjum lappirnar undan honum eða ekki, hann bara passaði ekki þarna inn. Fór loks svo að við urðum að skilja hann eftir í bílskúrnum þar sem enginn hafði útbúnað til þess að hífa hann upp á svalirnar. ÞETTA Á EKKI AÐ GETA GERST Í NÝJUM BYGGINGUM!!! Hvers konar lífi á fólk að lifa ef nær ógerlegt er að koma húsgögnum inn í íbúðina!? Þar sem um svo dýra mubblu er að ræða, þá vorum við allir að fara á taugum á meðan á þessum raunveruleikatetris stóð. Svo tók við gríðarlegt spennufall sem entist því miður ekki lengi.
Næsta sending var svo farin á annan stað (sem betur fer) með borðstofuborð í stærri kantinum og hafði kaupandinn lýst aðstæðum fyrir okkur við kaupin. "Anddyri á stærð við frímerki og úti- og innri dyrnar standast ekki á." Mér leið eins og ég væri orðinn sjö ára strákur í dimmu tjaldi að hlusta á hryllilega draugasögu og tók með mér viðgerðartúss fyrir borðið ef í hart skyldi fara. Varð þessi viðgerðartúss síðan aðaláhyggjuefni mitt þegar við fórum að bera borðið inn í hús því, eins og allar draugasögur, var lýsing kaupandans stórlega ýkt sem betur fer. En pennaskrípið hafði ég í vasanum og held ég að það hafi í þrígang munað hársbreidd að hann springi þar undan þrýstingi borðstofuborðsins. Það hefði ekki orðið skemmtilegt. En ég lifði daginn af, andlega krambúleraður. :P
"Eftir tvo daga sól svo hátt á lofti að enginn tími til að vera þunglyndur lengur...
"
-Hann neyðist þá víst til þess að vera hamingjusamur, greyið. :-/
Annars var allt á afturfótunum úti í vinnu í dag. Vinnufélagi minn rak hvíldarstól harkalega aftan í annan stól er hann var að færa hann til með þeim afleiðingum að það kom ljótt gat aftan á stólinn sem ekki er hægt að laga... Þar fór tæpur fimmtíuþúsund kall fyrir lítið. Skömmu seinna fór út Chesterfield sófasett í nýja bryggjuhverfið við Höfðann. Fínasta fínt, 395.000 kr. staðgreitt, en aðkoman!!! o_O
Ég hef alltaf haldið að hús yrðu rýmri með tímanum. Hingað til hafa martraðirnar alltaf verið að fara með stór húsgögn í fornar byggingar, en þetta hús var splunkunýtt og reyndar enn í byggingu að hluta. Þurftum við að dröslast með sófasettið inn um bílskúr sem þakin var alls konar braki, sagarblöðum og öðru byggingatengdu efni. svo kom 35 cm hár "þröskuldur" og vinkilbeygja upp þröngan hringstiga (!). Stólarnir tveir rétt komust upp hringstigann.... En obb... Þá var þriggja sæta sófinn eftir! Ég er snillingur í Tetris, en það var samt sama hvernig við snerum honum, hvort við tækjum lappirnar undan honum eða ekki, hann bara passaði ekki þarna inn. Fór loks svo að við urðum að skilja hann eftir í bílskúrnum þar sem enginn hafði útbúnað til þess að hífa hann upp á svalirnar. ÞETTA Á EKKI AÐ GETA GERST Í NÝJUM BYGGINGUM!!! Hvers konar lífi á fólk að lifa ef nær ógerlegt er að koma húsgögnum inn í íbúðina!? Þar sem um svo dýra mubblu er að ræða, þá vorum við allir að fara á taugum á meðan á þessum raunveruleikatetris stóð. Svo tók við gríðarlegt spennufall sem entist því miður ekki lengi.
Næsta sending var svo farin á annan stað (sem betur fer) með borðstofuborð í stærri kantinum og hafði kaupandinn lýst aðstæðum fyrir okkur við kaupin. "Anddyri á stærð við frímerki og úti- og innri dyrnar standast ekki á." Mér leið eins og ég væri orðinn sjö ára strákur í dimmu tjaldi að hlusta á hryllilega draugasögu og tók með mér viðgerðartúss fyrir borðið ef í hart skyldi fara. Varð þessi viðgerðartúss síðan aðaláhyggjuefni mitt þegar við fórum að bera borðið inn í hús því, eins og allar draugasögur, var lýsing kaupandans stórlega ýkt sem betur fer. En pennaskrípið hafði ég í vasanum og held ég að það hafi í þrígang munað hársbreidd að hann springi þar undan þrýstingi borðstofuborðsins. Það hefði ekki orðið skemmtilegt. En ég lifði daginn af, andlega krambúleraður. :P
|