Óhappabloggið

Ég er búinn að vera að renna yfir hlutina sem ég ætla að hafa með í för sem ekki eru nú þegar komnir niður í tösku:

Farsími + HLEÐSLUTÆKI!!
iPod + Dock + Heyrnartól + FM Sendir + HLEÐSLUTÆKI
Nintendo DS + HLEÐSLUTÆKI!!!
Rakvél + HLEÐSLUTÆKI!!
Hárgel + Hleðsl... ömm... nervermind...
Teikniblöð + Penni
Myndavélin góða
Fylla iPodinn af tónlist (eitthvað fyrir venjulega fólkið líka)

Fátt er verra en að kippa með sér góðri græju en gleyma hleðslutækinu... Ef það er eitthvað sem ég er að gleyma og þið vitið að ég ætti að taka með, látið mig vita sem fyrst! -Mér finnst eins og ég sé að gleyma eitthverju. (föt, tannburstar, tannkrem, sólarvörn o.fl. er allt komið niður btw.). Annars væri ég sennilega líklegur til þess að gleyma að taka með mér föt, hehe.

Í dag var síðasti vinnudagurinn. Hann var fullkomnaður með fimm kúguðum vörubrettum af sótskítugum, þunnum, þungum kössum sem þurfti síðan að raða í hillur eftir litum og númerum. Þar að auki þurfti að færa til nánast allt sem fyrir var í hillunum til þess að koma nýju sendingunni fyrir.
Þar sem ég fer til Spánar á morgun var ég einstaklega var um mig að slasa mig ekki, hrakfallabálkurinn sem ég nú er. Það sem kom næstum því fyrir mig þennan vinnudaginn var:

-Ég handleggsbrottnaði næstum því
-Ég handleggsbrotnaði næstum því aftur
-Ég handleggsbrottnaði næstum því í þriðja sinn
-Ég var nærri straujaður af 800kg. vörubretti á fleygiferð
-Ég datt næstum því efst úr háum stiga og mölvaði þar með nærri öll bein.
-Ég varð næstum því fyrir sendibíl á miklum hraða fyrir utan vinnuna
-Ég varð næstum því fyrir tannlæknatíma á morgun en tókst að afpanta (er mjög feginn að tannsi fór ekki að rífa kjaft út af þessu).

Það sem kom fyrir mig í vinnunni:
Ég fék flís (ég fæ alltaf flís..........).
Ég fékk níðvísu, sem er ekki birtingarhæf þar sem fólk undir tvítugu les þetta blogg.
Ég greip um fugladrit sem hafði lent á einum kassanum sem kom í sendingunni.
Ég datt úr stiga.
Ég skaut teygju í hægra augað á mér.
Ég fékk nokkur vel staðsett peiperkött eftir alla pappakassana. (Ein sérstök tegund skápa kemur ósamsett í tveggja metra löngum, mjóum pappakössum með riffluðum hornum á öllum köntum... Bara slysagildra fyrir fólk eins og mig).

Auk þessa átti sér stað ein hryllilegasta einræða sem ég hef nokkurn tíman fengið. En hana átti Atli frændi minn og var hann að tala um mann sem að þótti mjög vænt um bílinn sinn rétt eins og mér. Sagan var eitthvað á þessa leið (í styttri útgáfu):

"Ég man eftir manni sem að var búinn að eiga bílinn sinn í rúm þrjátíu ár og þótti ólýsanlega vænt um hann. Hann dekraði við hann á hverjum degi, bónaði og þreif, en það kom sá dagur að hann kom honum ekki í gegn um skoðun vegna þess hve ryðgaður undirvagninn var orðinn. Þannig að maðurinn ákvað bara að fylgja bílnum í bílapressuna og gerði svo."

-Ég er handviss um að svipurinn sem ég setti upp þegar hér var komið við sögu hafi verið ómetanlegur, enda hélt ég að þarna hefði aumingja maðurinn farið í bílapressuna MEÐ bílnum og orðið að kjötfarsi. Eftir að hafa hlegið af svipnum á mér (sem batnaði alls ekki við þessa skyndilegu hlátursroku í lok þessarar hryllilegu sögu) í dágóða stund leiðrétti hann misskilninginn. Var það og hinn mesti léttir.

Annað atvik af miklum misskilningi á vinnustað með svipuðum afleiðingum átti sér stað í fyrra og er getið á gamla Óhappablogginu og er svohljóðandi:

" Í vinnunni um daginn heyrdi ég Atla, frænda minn, og annan vinnufélaga minn, Stebba, tala saman:
-Atli: Það kom blóð upp úr kjallaragólfinu hérna i gærnótt!!
-Ég: Blóð!?
-Stebbi: Já, það stíflaðist leiðsla sem að liggur hérna undir og inn í húsið þarna sem ég man ekki hvað heitir.

Ég sá sem snöggvast fyrir mér eitthvers konar blóðleiðslur sem lágu á milli blóðbankans og sjúkrahúsanna á höfuðborgarsvædinu og hryllti mig.

-Ég: Bíddu.... BLÓÐ!!!!!?!?
-Atli: Nei, kjáni, FLÓÐ!!!
-Ég: Ó, ókei, hehe, hélt það væri kominn eitthver draugagangur.

Þvílíkur léttir!!!"

Þetta kann að virka eins og ég sé svo auðtrúa að ég hafi litið til himinns þegar ég heyrði að Tunglið (skemmtistaðurinn) hafi brunnið á sínum tíma... sem ég og gerði reyndar. Og gott ef það var bara ekki hann Atli frændi sem sagði mér það. :/
En Málið er með þá Atla og Stebba að þeir eru þeir síðustu sem færu að grínast með eitthvað svona lagað í öllum heiminum þannig að ég tek þá alltaf á orðinu og verð mér til mikillar skammar.

En burt séð frá öllum fíflaskap þá ætla ég ekki að blogga á meðan Spánarferðinni stendur þar sem ég þyrfti til þess Mac tölvu og borgað vefforrit fyrir tölvu af því sauðarhúsinu. Ég segi ykkur bara alla sólarsögunna þegar ég sný heim aftur.

-Alliat kveður í bili! Hafið það gott á meðan ég er í burtu strumparnir mínir!