Óhappabloggið

Ókey... þetta svefngönguvandamál er farið úr böndunum... Nú vaknaði ég á stúdentagörðunum! o_O
Það er byrjað að rigna og fólk horfir illilega á mig og spyr mig hvort ég hafi komið með rigninguna með mér að sunnan. En sem betur fer styttir upp svo við Aggi förum á bæjarrölt með myndavélina.


Leikhúsið á Akureyri.

Við skelltum okkur á hamborgara á stað sem kallast Bautinn. Þetta var hinn fínasti búrger.
Eins og áður hefur verið sagt, þá er Akureyri mjög sérstakur bær. Hann jaðrar við það að flokkast undir íslenska borg hvað stærð varðar, en fólkið er opið og vinalegt eins og annars staðar á landsbyggðinni. Þetta gerir það að verkum að Akureyri hlýtur titilinn auðveldastaðkynnastnýjufólkiöööhmstaðurinn.
Ég hefði alveg verið til í að vera á Akureyri í svona mánuð í viðbót, en tíminn er okkur ekki hliðhollur og við neyddumst því til þess að kveðja þennan fallega bæ í bili.

Við fórum svo smávegis útúrdúr til þess að kaupa okkur ís í Vín, sem að er, að Agga sögn, Eden norðursins. Og ég er ekki frá því að ég tek undir það... En ég neita að taka undir það að ísinn þarna sé eitthvað betri en annars staðar, þótt ekki hafi mér þótt hann slæmur.


Loksins náði ég zOmGwTF svipnum hans Agga á mynd!

Við brunum svo til Húsavíkur og landið skartar sínu allrafegursta, þótt einstaka dropi falli á mann stöku sinnum.


Fallegur regnbogi á milli Akureyrar og Húsavíkur.

Þegar til Húsavíkur er komið tökum við svo smávegis rúnt og kynnum okkur plássið.... Ég kom hingað þegar ég var lítill, en staðurinn er ekki nálægt því að vera eins og mig minnti að hann væri. Það hefur fækkað lítillega höfðatölunni og hnakkar á litlum, japönskum smábílum ýmisst stara úr sér augun eða öskra eitthvað með fingurinn á lofti þegar maður ekur framhjá þeim. Einnig er þetta eini staðurinn sem ég veit um þar sem rúnturinn er ekki ekinn á undir 80 - 130 km. klst... -Hvar er rúntmenningin? -Hvar er lögreglan? o_O


Höfnin á Húsavík.

Hér á Húsavík eigum við hauk í horni hvað gistingu varðar, hún heitir Anna Soffía og á gæludýraspjallsíðuna Dýraspjall.com. Okkur er tekið opnum örmum er við rennum í hlað... Svo er aftur horft illilega á mig og spurt hvort ég hafi komið með rigninguna með mér að sunnan... :/

Anna státar af allmyndarlegri fylkingu ýmissa gæludýra, og má þar nefna til dæmis: alls konar flotta fiska, salamöndru, þrjár froskategundir, dverghamstra, ástargauk, hund, tvær tegundir af dúfum, lítinn hákarl o.fl.


Ástargaukurinn.


Ein dúfnanna.

Svo var setið og spjallað drykklanga stund áður en við Aggi héldum aftur út að skoða meira.


Höfnin í myrkrinu.

Ég hafði tekið eftir því að það yrði haldið hér ball í kvöld og ákvað að skella mér og fá mér einn bjór og skoða menninguna hér í bæ. Aggi fékkst því miður ekki til að koma með fyrir sitt litla líf. Þótt ég hafi stoppað stutt, þá sé ég ekki eftir því að hafa kíkt á þetta. Tónlistin var reyndar verulega fjarri því að vera mér að skapi, en stemningin var forvitnileg. Staðurinn heitir Gamli Baukur og er greinilega gamalgróinn, og einnig eini skemmtistaðurinn hér í bæ. Þetta leiðir til þess að hér eru allir áhangendur Bakkusar saman komnir um helgar. Rónar, hnakkar, drykkjumenn ungir og gamlir tjúttandi hlið við hlið með bros á vör... Og svo hanga þeir sem ekki fá inn sökum æsku fyrir utan.


Gamli - Baukur

Einu tók ég eftir og þótti verulega spes... Þegar tónlist er spiluð af geisladiskum þarna inni kemur stutt pása á eftir hverju lagi fyrir sig og fólk klappar fyrir laginu áður en það næsta byrjar. Stelpurnar hér eru líka mjög fagrar þrátt fyrir þessa lágu höfðatölu. En ég ætla að segja þetta gott í bili og fara í háttinn.


Inni á Gamla-Bauk.

Hér er svo leiðin sem við ókum í dag: