Hausverkur dauðans
Huge var minn hausverkur
hug minn hvaldi
bannsettur bölverkur
beitti mig valdi.

(Þannig ég var þvingaður til þess að halda heim úr skólanum og sleppa íslenskum fræðum.)

Dreyr ég sá í hverjum hjartslætti,
hélt ég eigi lifa mætti.
Ók því heim sem óður maður,
þvertók fyrir alls kyns þvaður.
Sundur tók mín sál að klofna
sem og sjón mín fór að dofna.
fann mig allt heimsins auma slen,
uns ég rambaði á íbúfen.
Tókst mér þá loks að sofna.



|